manick
Jump to navigation
Jump to search
Swedish[edit]
Etymology[edit]
man (“man”) + -ik (“pejorative dimunutive”), doublet of mannekäng.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
manick c
Declension[edit]
Declension of manick | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | manick | manicken | manicker | manickerna |
Genitive | manicks | manickens | manickers | manickernas |