mianadóir

Irish

Etymology

From Old Irish mían (“vein of ore, mine”) + -adóir (compare Scottish Gaelic mèinneadair).

Noun

mianadóir m (genitive singular mianadóra, nominative plural mianadóirí)

1. miner

Declension

Declension of mianadóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative mianadóir mianadóirí Vocative a mhianadóir a mhianadóirí Genitive mianadóra mianadóirí Dative mianadóir mianadóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an mianadóir na mianadóirí Genitive an mhianadóra na mianadóirí Dative leis an mianadóir don mhianadóir leis na mianadóirí

Derived terms

• mianadóir guail m (“coal-miner”)
• mianadóir óir m (“gold-miner”)
• mianadóir salainn m (“salter”)
• mianadóir stáin m (“tinner”)
• mianadóireacht f (“(act of) mining; (act of) burrowing, excavating, digging deep”)

 

Related terms

• mianach m (“ore; mine”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
mianadóir	mhianadóir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “mianadóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “2 mían”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “mianadóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “mianadóir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024