moraturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of moror.
Participle[edit]
morātūrus (feminine morātūra, neuter morātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | morātūrus | morātūra | morātūrum | morātūrī | morātūrae | morātūra | |
Genitive | morātūrī | morātūrae | morātūrī | morātūrōrum | morātūrārum | morātūrōrum | |
Dative | morātūrō | morātūrō | morātūrīs | ||||
Accusative | morātūrum | morātūram | morātūrum | morātūrōs | morātūrās | morātūra | |
Ablative | morātūrō | morātūrā | morātūrō | morātūrīs | |||
Vocative | morātūre | morātūra | morātūrum | morātūrī | morātūrae | morātūra |