naargeestig

Dutch

Etymology

From naar +‎ geest +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌnaːrˈɣeːs.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: naar‧gees‧tig

Adjective

naargeestig (comparative naargeestiger, superlative naargeestigst)

1. melancholy, despondent
2. depressing, sombre, gloomy

Inflection

Declension of naargeestig
uninflected	naargeestig
inflected	naargeestige
comparative	naargeestiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		naargeestig	naargeestiger	het naargeestigst het naargeestigste
indefinite	m./f. sing.	naargeestige	naargeestigere	naargeestigste
	n. sing.	naargeestig	naargeestiger	naargeestigste
	plural	naargeestige	naargeestigere	naargeestigste
definite		naargeestige	naargeestigere	naargeestigste
partitive		naargeestigs	naargeestigers	—