naprzeciwległy

Polish

Etymology

From naprzeciw- +‎ lec +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /nap.ʂɛ.t͡ɕivˈlɛɡ.wɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɡwɨ
• Syllabification: nap‧rze‧ciw‧leg‧ły

Adjective

naprzeciwległy (not comparable, derived adverb naprzeciwlegle)

1. (botany) opposite

Declension

Declension of naprzeciwległy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	naprzeciwległy		naprzeciwległa	naprzeciwległe	naprzeciwlegli	naprzeciwległe
genitive	naprzeciwległego		naprzeciwległej	naprzeciwległego	naprzeciwległych
dative	naprzeciwległemu		naprzeciwległej	naprzeciwległemu	naprzeciwległym
accusative	naprzeciwległego	naprzeciwległy	naprzeciwległą	naprzeciwległe	naprzeciwległych	naprzeciwległe
instrumental	naprzeciwległym		naprzeciwległą	naprzeciwległym	naprzeciwległymi
locative	naprzeciwległym		naprzeciwległej	naprzeciwległym	naprzeciwległych

Further reading

• naprzeciwległy in Polish dictionaries at PWN