narkotikus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin narcoticus, from Ancient Greek ναρκωτικός (narkōtikós, numbing).[1] With -ikus ending.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈnɒrkotikuʃ]
  • Hyphenation: nar‧ko‧ti‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective[edit]

narkotikus (comparative narkotikusabb, superlative legnarkotikusabb)

  1. narcotic (inducing sleep; causing narcosis)

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative narkotikus narkotikusak
accusative narkotikusat narkotikusakat
dative narkotikusnak narkotikusaknak
instrumental narkotikussal narkotikusakkal
causal-final narkotikusért narkotikusakért
translative narkotikussá narkotikusakká
terminative narkotikusig narkotikusakig
essive-formal narkotikusként narkotikusakként
essive-modal
inessive narkotikusban narkotikusakban
superessive narkotikuson narkotikusakon
adessive narkotikusnál narkotikusaknál
illative narkotikusba narkotikusakba
sublative narkotikusra narkotikusakra
allative narkotikushoz narkotikusakhoz
elative narkotikusból narkotikusakból
delative narkotikusról narkotikusakról
ablative narkotikustól narkotikusaktól
non-attributive
possessive - singular
narkotikusé narkotikusaké
non-attributive
possessive - plural
narkotikuséi narkotikusakéi

See also[edit]

References[edit]

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Lithuanian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [nɐɾˈkotʲɪkʊs]

Noun[edit]

narkòtikus m pl

  1. accusative plural of narkotikas