obopólny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish obapólny. By surface analysis, obu- +‎ pole +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bɔˈpul.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ulnɨ
• Syllabification: o‧bo‧pól‧ny

Adjective

obopólny (not comparable, derived adverb obopólnie)

1. mutual (regarding both people or institutions)

   Synonym: obustronny

Declension

Declension of obopólny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	obopólny		obopólna	obopólne	obopólni	obopólne
genitive	obopólnego		obopólnej	obopólnego	obopólnych
dative	obopólnemu		obopólnej	obopólnemu	obopólnym
accusative	obopólnego	obopólny	obopólną	obopólne	obopólnych	obopólne
instrumental	obopólnym		obopólną	obopólnym	obopólnymi
locative	obopólnym		obopólnej	obopólnym	obopólnych

Derived terms

noun

• obopólność

 

Further reading

• obopólny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obopólny in Polish dictionaries at PWN