oorlogstuig

Dutch

Etymology

Compound of oorlog +‎ -s- +‎ tuig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːr.lɔxsˌtœy̯x/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: oor‧logs‧tuig

Noun

oorlogstuig n (uncountable)

1. military equipment, weapons of war, war machines

   Het kabinet had de tegenwoordigheid van geest om oorlogstuig bij de toekomstige vijand te bestellen.

   The cabinet had the presence of mind to order military equipment from the future enemy.