opvatten

Dutch

Etymology

From op (“up”) +‎ vatten (“to seize, grasp”). Compare German auffassen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌfɑtə(n)/

• Audio

  (file)

Verb

opvatten

1. to interpret
2. to take (with hands)

Inflection

Conjugation of opvatten (weak, separable)
infinitive	opvatten
past singular	vatte op
past participle	opgevat
infinitive	opvatten
gerund	opvatten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vat op	vatte op	opvat	opvatte
2nd person sing. (jij)	vat op	vatte op	opvat	opvatte
2nd person sing. (u)	vat op	vatte op	opvat	opvatte
2nd person sing. (gij)	vat op	vatte op	opvat	opvatte
3rd person singular	vat op	vatte op	opvat	opvatte
plural	vatten op	vatten op	opvatten	opvatten
subjunctive sing.1	vatte op	vatte op	opvatte	opvatte
subjunctive plur.1	vatten op	vatten op	opvatten	opvatten
imperative sing.	vat op
imperative plur.1	vat op
participles	opvattend	opgevat
1) Archaic.

Synonyms

• beschouwen
• uitleggen

Descendants

• Negerhollands: vat op

Anagrams

• vatten op