pielić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From pleć +‎ -ić, influenced by the change of mlećmielić, słaćścielić as well as forms such as pielenie instead of *pelcie or pielony instead of pełty.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈpjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: pie‧lić

Verb[edit]

pielić impf (perfective wypielić)

  1. (colloquial, transitive) Alternative form of pleć

Conjugation[edit]

Conjugation of pielić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pielić
present tense 1st pielę pielimy
2nd pielisz pielicie
3rd pieli pielą
impersonal pieli się
past tense 1st pieliłem,
-(e)m pielił
pieliłam,
-(e)m pieliła
pieliłom,
-(e)m pieliło
pieliliśmy,
-(e)śmy pielili
pieliłyśmy,
-(e)śmy pieliły
2nd pieliłeś,
-(e)ś pielił
pieliłaś,
-(e)ś pieliła
pieliłoś,
-(e)ś pieliło
pieliliście,
-(e)ście pielili
pieliłyście,
-(e)ście pieliły
3rd pielił pieliła pieliło pielili pieliły
impersonal pielono
future tense 1st będę pielił,
będę pielić
będę pieliła,
będę pielić
będę pieliło,
będę pielić
będziemy pielili,
będziemy pielić
będziemy pieliły,
będziemy pielić
2nd będziesz pielił,
będziesz pielić
będziesz pieliła,
będziesz pielić
będziesz pieliło,
będziesz pielić
będziecie pielili,
będziecie pielić
będziecie pieliły,
będziecie pielić
3rd będzie pielił,
będzie pielić
będzie pieliła,
będzie pielić
będzie pieliło,
będzie pielić
będą pielili,
będą pielić
będą pieliły,
będą pielić
impersonal będzie pielić się
conditional 1st pieliłbym,
bym pielił
pieliłabym,
bym pieliła
pieliłobym,
bym pieliło
pielilibyśmy,
byśmy pielili
pieliłybyśmy,
byśmy pieliły
2nd pieliłbyś,
byś pielił
pieliłabyś,
byś pieliła
pieliłobyś,
byś pieliło
pielilibyście,
byście pielili
pieliłybyście,
byście pieliły
3rd pieliłby,
by pielił
pieliłaby,
by pieliła
pieliłoby,
by pieliło
pieliliby,
by pielili
pieliłyby,
by pieliły
impersonal pielono by
imperative 1st niech pielę pielmy
2nd piel pielcie
3rd niech pieli niech pielą
active adjectival participle pielący pieląca pielące pielący pielące
passive adjectival participle pielony pielona pielone pieleni pielone
contemporary adverbial participle pieląc
verbal noun pielenie

References[edit]

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pielić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading[edit]

  • pielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pielić in Polish dictionaries at PWN