plendi

Esperanto

Etymology

From French plaindre, ultimately from Latin plangō (“to strike, beat; to bewail”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈplendi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -endi
• Hyphenation: plen‧di

Verb

plendi (present plendas, past plendis, future plendos, conditional plendus, volitive plendu)

1. to complain
2. (law) to file a legal complaint

Conjugation

Conjugation of plendi present past future singular plural singular plural singular plural tense plendas plendis plendos active participle plendanta plendantaj plendinta plendintaj plendonta plendontaj acc. plendantan plendantajn plendintan plendintajn plendontan plendontajn nominal active participle plendanto plendantoj plendinto plendintoj plendonto plendontoj acc. plendanton plendantojn plendinton plendintojn plendonton plendontojn adverbial active participle plendante plendinte plendonte infinitive plendi imperative plendu conditional plendus

Related terms

• plendo

Latin

Verb

plendī

1. genitive gerund of pleō