pluratiivi
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from New Latin pluratīvis.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]pluratiivi
Declension
[edit]Inflection of pluratiivi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | pluratiivi | pluratiivit | ||
genitive | pluratiivin | pluratiivien | ||
partitive | pluratiivia | pluratiiveja | ||
illative | pluratiiviin | pluratiiveihin | ||
singular | plural | |||
nominative | pluratiivi | pluratiivit | ||
accusative | nom. | pluratiivi | pluratiivit | |
gen. | pluratiivin | |||
genitive | pluratiivin | pluratiivien | ||
partitive | pluratiivia | pluratiiveja | ||
inessive | pluratiivissa | pluratiiveissa | ||
elative | pluratiivista | pluratiiveista | ||
illative | pluratiiviin | pluratiiveihin | ||
adessive | pluratiivilla | pluratiiveilla | ||
ablative | pluratiivilta | pluratiiveilta | ||
allative | pluratiiville | pluratiiveille | ||
essive | pluratiivina | pluratiiveina | ||
translative | pluratiiviksi | pluratiiveiksi | ||
abessive | pluratiivitta | pluratiiveitta | ||
instructive | — | pluratiivein | ||
comitative | See the possessive forms below. |