podbiec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pod- +‎ biec.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpɔd.bjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdbjɛt͡s
  • Syllabification: pod‧biec

Verb

[edit]

podbiec pf (imperfective podbiegać)

  1. (intransitive) to run up to, to run towards
  2. (intransitive) to fill up (with some liquid) from below

Conjugation

[edit]
Conjugation of podbiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podbiec
future tense 1st podbiegnę podbiegniemy
2nd podbiegniesz podbiegniecie
3rd podbiegnie podbiegną
impersonal podbiegnie się
past tense 1st podbiegłem,
-(e)m podbiegł
podbiegłam,
-(e)m podbiegła
podbiegłom,
-(e)m podbiegło
podbiegliśmy,
-(e)śmy podbiegli
podbiegłyśmy,
-(e)śmy podbiegły
2nd podbiegłeś,
-(e)ś podbiegł
podbiegłaś,
-(e)ś podbiegła
podbiegłoś,
-(e)ś podbiegło
podbiegliście,
-(e)ście podbiegli
podbiegłyście,
-(e)ście podbiegły
3rd podbiegł podbiegła podbiegło podbiegli podbiegły
impersonal podbiegnięto
conditional 1st podbiegłbym,
bym podbiegł
podbiegłabym,
bym podbiegła
podbiegłobym,
bym podbiegło
podbieglibyśmy,
byśmy podbiegli
podbiegłybyśmy,
byśmy podbiegły
2nd podbiegłbyś,
byś podbiegł
podbiegłabyś,
byś podbiegła
podbiegłobyś,
byś podbiegło
podbieglibyście,
byście podbiegli
podbiegłybyście,
byście podbiegły
3rd podbiegłby,
by podbiegł
podbiegłaby,
by podbiegła
podbiegłoby,
by podbiegło
podbiegliby,
by podbiegli
podbiegłyby,
by podbiegły
impersonal podbiegnięto by
imperative 1st niech podbiegnę podbiegnijmy
2nd podbiegnij podbiegnijcie
3rd niech podbiegnie niech podbiegną
anterior adverbial participle podbiegłszy
verbal noun podbiegnięcie

Further reading

[edit]
  • podbiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podbiec in Polish dictionaries at PWN