potroić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ troić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈtrɔ.it͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: po‧tro‧ić

Verb

[edit]

potroić pf (imperfective potrajać)

  1. (transitive) to triple (to multiply by three, to make thrice as large)
  2. (reflexive with się) to triple (to become thrice as large)

Conjugation

[edit]
Conjugation of potroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potroić
future tense 1st potroję potroimy
2nd potroisz potroicie
3rd potroi potroją
impersonal potroi się
past tense 1st potroiłem,
-(e)m potroił
potroiłam,
-(e)m potroiła
potroiłom,
-(e)m potroiło
potroiliśmy,
-(e)śmy potroili
potroiłyśmy,
-(e)śmy potroiły
2nd potroiłeś,
-(e)ś potroił
potroiłaś,
-(e)ś potroiła
potroiłoś,
-(e)ś potroiło
potroiliście,
-(e)ście potroili
potroiłyście,
-(e)ście potroiły
3rd potroił potroiła potroiło potroili potroiły
impersonal potrojono
conditional 1st potroiłbym,
bym potroił
potroiłabym,
bym potroiła
potroiłobym,
bym potroiło
potroilibyśmy,
byśmy potroili
potroiłybyśmy,
byśmy potroiły
2nd potroiłbyś,
byś potroił
potroiłabyś,
byś potroiła
potroiłobyś,
byś potroiło
potroilibyście,
byście potroili
potroiłybyście,
byście potroiły
3rd potroiłby,
by potroił
potroiłaby,
by potroiła
potroiłoby,
by potroiło
potroiliby,
by potroili
potroiłyby,
by potroiły
impersonal potrojono by
imperative 1st niech potroję potrójmy
2nd potrój potrójcie
3rd niech potroi niech potroją
passive adjectival participle potrojony potrojona potrojone potrojeni potrojone
anterior adverbial participle potroiwszy
verbal noun potrojenie

Further reading

[edit]
  • potroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potroić in Polish dictionaries at PWN