praedictum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From praedictus.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯ˈdik.tum/, [präe̯ˈd̪ɪkt̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈdik.tum/, [preˈd̪ikt̪um]
Noun[edit]
praedictum n (genitive praedictī); second declension
- prediction
- Synonyms: praedictiō, prophētīa, fātum
- forewarning
- command
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praedictum | praedicta |
Genitive | praedictī | praedictōrum |
Dative | praedictō | praedictīs |
Accusative | praedictum | praedicta |
Ablative | praedictō | praedictīs |
Vocative | praedictum | praedicta |
Verb[edit]
praedictum
Participle[edit]
praedictum
- inflection of praedictus:
References[edit]
- “praedictum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praedictum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praedictum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.