prowokator

Polish

Etymology

Borrowed from French provocateur.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɔ.vɔˈka.tɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: pro‧wo‧ka‧tor

Noun

prowokator m pers (female equivalent prowokatorka)

1. provocateur, provoker
2. agent provocateur

Declension

Declension of prowokator

	singular	plural
nominative	prowokator	prowokatorzy/prowokatory (deprecative)
genitive	prowokatora	prowokatorów
dative	prowokatorowi	prowokatorom
accusative	prowokatora	prowokatorów
instrumental	prowokatorem	prowokatorami
locative	prowokatorze	prowokatorach
vocative	prowokatorze	prowokatorzy

Further reading

• prowokator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prowokator in Polish dictionaries at PWN