przerwać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From prze- +‎ rwać, compare Russian прерва́ть (prervátʹ) or Latin interrumpō.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.rvat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧rwać

Verb

[edit]

przerwać pf (imperfective przerywać)

  1. (transitive) to break, to discontinue, to curtail
  2. (transitive) to disturb, to interrupt
  3. (transitive) to halt, to suspend, to pause, to stop

Conjugation

[edit]
Conjugation of przerwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przerwać
future tense 1st przerwę przerwiemy
2nd przerwiesz przerwiecie
3rd przerwie przerwą
impersonal przerwie się
past tense 1st przerwałem,
-(e)m przerwał
przerwałam,
-(e)m przerwała
przerwałom,
-(e)m przerwało
przerwaliśmy,
-(e)śmy przerwali
przerwałyśmy,
-(e)śmy przerwały
2nd przerwałeś,
-(e)ś przerwał
przerwałaś,
-(e)ś przerwała
przerwałoś,
-(e)ś przerwało
przerwaliście,
-(e)ście przerwali
przerwałyście,
-(e)ście przerwały
3rd przerwał przerwała przerwało przerwali przerwały
impersonal przerwano
conditional 1st przerwałbym,
bym przerwał
przerwałabym,
bym przerwała
przerwałobym,
bym przerwało
przerwalibyśmy,
byśmy przerwali
przerwałybyśmy,
byśmy przerwały
2nd przerwałbyś,
byś przerwał
przerwałabyś,
byś przerwała
przerwałobyś,
byś przerwało
przerwalibyście,
byście przerwali
przerwałybyście,
byście przerwały
3rd przerwałby,
by przerwał
przerwałaby,
by przerwała
przerwałoby,
by przerwało
przerwaliby,
by przerwali
przerwałyby,
by przerwały
impersonal przerwano by
imperative 1st niech przerwę przerwijmy
2nd przerwij przerwijcie
3rd niech przerwie niech przerwą
passive adjectival participle przerwany przerwana przerwane przerwani przerwane
anterior adverbial participle przerwawszy
verbal noun przerwanie
[edit]

Further reading

[edit]
  • przerwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przerwać in Polish dictionaries at PWN