przypowiestnie
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
From przypowiestny + -ie. First attested in c. 1450.
Pronunciation[edit]
Adverb[edit]
przypowiestnie
- through parable, by comparing
- 1885-2024 [c. 1450], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[1], volume IV, page 569:
- Prostim a glupym... loqui parabolice przypowestne
- [Prostym a głupim... loqui parabolice przypowiestnie]
Related terms[edit]
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przypowiedzieć pf, przypowiadać impf
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przypowiestnie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN