réadaigh

Irish

Etymology

réad (“object”) +‎ -igh

Verb

réadaigh (present analytic réadaíonn, future analytic réadóidh, verbal noun réadú, past participle réadaithe)

1. to make real, realize

   sócmhainní a réadú ― to realize assets

Conjugation

conjugation of réadaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	réadaím	réadaíonn tú; réadaír†	réadaíonn sé, sí	réadaímid; réadaíonn muid	réadaíonn sibh	réadaíonn siad; réadaíd†	a réadaíonn; a réadaíos	réadaítear
	past	réadaigh mé; réadaíos	réadaigh tú; réadaís	réadaigh sé, sí	réadaíomar; réadaigh muid	réadaigh sibh; réadaíobhair	réadaigh siad; réadaíodar	a réadaigh / ar réadaigh*	réadaíodh
	past habitual	réadaínn	réadaíteá	réadaíodh sé, sí	réadaímis; réadaíodh muid	réadaíodh sibh	réadaídís; réadaíodh siad	a réadaíodh / a réadaíodh*	réadaítí
future		réadóidh mé; réadód; réadóchaidh mé†	réadóidh tú; réadóir†; réadóchaidh tú†	réadóidh sé, sí; réadóchaidh sé, sí†	réadóimid; réadóidh muid; réadóchaimid†; réadóchaidh muid†	réadóidh sibh; réadóchaidh sibh†	réadóidh siad; réadóid†; réadóchaidh siad†	a réadóidh; a réadós; a réadóchaidh†; a réadóchas†	réadófar; réadóchar†
conditional		réadóinn; réadóchainn†	réadófá; réadóchthá†	réadódh sé, sí; réadóchadh sé, sí†	réadóimis; réadódh muid; réadóchaimis†; réadóchadh muid†	réadódh sibh; réadóchadh sibh†	réadóidís; réadódh siad; réadóchadh siad†	a réadódh; a réadóchadh† / a réadódh*; a réadóchadh*†	réadófaí; réadóchthaí†
subjunctive	present	go réadaí mé; go réadaíod†	go réadaí tú; go réadaír†	go réadaí sé, sí	go réadaímid; go réadaí muid	go réadaí sibh	go réadaí siad; go réadaíd†	—	go réadaítear
	past	dá réadaínn	dá réadaíteá	dá réadaíodh sé, sí	dá réadaímis; dá réadaíodh muid	dá réadaíodh sibh	dá réadaídís; dá réadaíodh siad	—	dá réadaítí
imperative		réadaím	réadaigh	réadaíodh sé, sí	réadaímis	réadaígí; réadaídh†	réadaídís	—	réadaítear
verbal noun		réadú
past participle		réadaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Adjective

réadaigh

1. vocative/genitive singular masculine of réadach

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “réadaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN