rozdrażnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ drażnić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rozdrażnić pf (imperfective rozdrażniać)

  1. (transitive) to irritate, to provoke, to incense, to exasperate
  2. (reflexive with się) to become irritated, to become incensed, to become exasperated
  3. (reflexive with się) to irritate one another, to provoke one another

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozdrażnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozdrażnić
future tense 1st rozdrażnię rozdrażnimy
2nd rozdrażnisz rozdrażnicie
3rd rozdrażni rozdrażnią
impersonal rozdrażni się
past tense 1st rozdrażniłem,
-(e)m rozdrażnił
rozdrażniłam,
-(e)m rozdrażniła
rozdrażniłom,
-(e)m rozdrażniło
rozdrażniliśmy,
-(e)śmy rozdrażnili
rozdrażniłyśmy,
-(e)śmy rozdrażniły
2nd rozdrażniłeś,
-(e)ś rozdrażnił
rozdrażniłaś,
-(e)ś rozdrażniła
rozdrażniłoś,
-(e)ś rozdrażniło
rozdrażniliście,
-(e)ście rozdrażnili
rozdrażniłyście,
-(e)ście rozdrażniły
3rd rozdrażnił rozdrażniła rozdrażniło rozdrażnili rozdrażniły
impersonal rozdrażniono
conditional 1st rozdrażniłbym,
bym rozdrażnił
rozdrażniłabym,
bym rozdrażniła
rozdrażniłobym,
bym rozdrażniło
rozdrażnilibyśmy,
byśmy rozdrażnili
rozdrażniłybyśmy,
byśmy rozdrażniły
2nd rozdrażniłbyś,
byś rozdrażnił
rozdrażniłabyś,
byś rozdrażniła
rozdrażniłobyś,
byś rozdrażniło
rozdrażnilibyście,
byście rozdrażnili
rozdrażniłybyście,
byście rozdrażniły
3rd rozdrażniłby,
by rozdrażnił
rozdrażniłaby,
by rozdrażniła
rozdrażniłoby,
by rozdrażniło
rozdrażniliby,
by rozdrażnili
rozdrażniłyby,
by rozdrażniły
impersonal rozdrażniono by
imperative 1st niech rozdrażnię rozdrażńmy
2nd rozdrażń rozdrażńcie
3rd niech rozdrażni niech rozdrażnią
passive adjectival participle rozdrażniony rozdrażniona rozdrażnione rozdrażnieni rozdrażnione
anterior adverbial participle rozdrażniwszy
verbal noun rozdrażnienie

or

Conjugation of rozdrażnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozdrażnić
future tense 1st rozdrażnię rozdrażnimy
2nd rozdrażnisz rozdrażnicie
3rd rozdrażni rozdrażnią
impersonal rozdrażni się
past tense 1st rozdrażniłem,
-(e)m rozdrażnił
rozdrażniłam,
-(e)m rozdrażniła
rozdrażniłom,
-(e)m rozdrażniło
rozdrażniliśmy,
-(e)śmy rozdrażnili
rozdrażniłyśmy,
-(e)śmy rozdrażniły
2nd rozdrażniłeś,
-(e)ś rozdrażnił
rozdrażniłaś,
-(e)ś rozdrażniła
rozdrażniłoś,
-(e)ś rozdrażniło
rozdrażniliście,
-(e)ście rozdrażnili
rozdrażniłyście,
-(e)ście rozdrażniły
3rd rozdrażnił rozdrażniła rozdrażniło rozdrażnili rozdrażniły
impersonal rozdrażniono
conditional 1st rozdrażniłbym,
bym rozdrażnił
rozdrażniłabym,
bym rozdrażniła
rozdrażniłobym,
bym rozdrażniło
rozdrażnilibyśmy,
byśmy rozdrażnili
rozdrażniłybyśmy,
byśmy rozdrażniły
2nd rozdrażniłbyś,
byś rozdrażnił
rozdrażniłabyś,
byś rozdrażniła
rozdrażniłobyś,
byś rozdrażniło
rozdrażnilibyście,
byście rozdrażnili
rozdrażniłybyście,
byście rozdrażniły
3rd rozdrażniłby,
by rozdrażnił
rozdrażniłaby,
by rozdrażniła
rozdrażniłoby,
by rozdrażniło
rozdrażniliby,
by rozdrażnili
rozdrażniłyby,
by rozdrażniły
impersonal rozdrażniono by
imperative 1st niech rozdrażnię rozdrażnijmy
2nd rozdrażnij rozdrażnijcie
3rd niech rozdrażni niech rozdrażnią
passive adjectival participle rozdrażniony rozdrażniona rozdrażnione rozdrażnieni rozdrażnione
anterior adverbial participle rozdrażniwszy
verbal noun rozdrażnienie

Further reading

[edit]
  • rozdrażnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozdrażnić in Polish dictionaries at PWN