rozkładalny

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -alny. First attested in 1808.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.kwaˈdal.nɨ/
• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: roz‧kła‧dal‧ny

Adjective

rozkładalny (not comparable, no derived adverb)

1. decomposable, deconstructable (able to be broken down)

   Synonym: (obsolete) rozkładny

Declension

Declension of rozkładalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozkładalny		rozkładalna	rozkładalne	rozkładalni	rozkładalne
genitive	rozkładalnego		rozkładalnej	rozkładalnego	rozkładalnych
dative	rozkładalnemu		rozkładalnej	rozkładalnemu	rozkładalnym
accusative	rozkładalnego	rozkładalny	rozkładalną	rozkładalne	rozkładalnych	rozkładalne
instrumental	rozkładalnym		rozkładalną	rozkładalnym	rozkładalnymi
locative	rozkładalnym		rozkładalnej	rozkładalnym	rozkładalnych

Derived terms

noun

• rozkładalność

 

Related terms

adjectives

• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

 

adverbs

• rozkładczo
• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf

 

Further reading

• rozkładalny in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkładalny”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 630
• rozkładalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego