suşef

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From French sous-chef.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

suşef (definite accusative suşefi, plural suşefler)

  1. sous-chef

Declension

[edit]
Inflection
Nominative suşef
Definite accusative suşefi
Singular Plural
Nominative suşef suşefler
Definite accusative suşefi suşefleri
Dative suşefe suşeflere
Locative suşefte suşeflerde
Ablative suşeften suşeflerden
Genitive suşefin suşeflerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular suşefim suşeflerim
2nd singular suşefin suşeflerin
3rd singular suşefi suşefleri
1st plural suşefimiz suşeflerimiz
2nd plural suşefiniz suşefleriniz
3rd plural suşefleri suşefleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular suşefimi suşeflerimi
2nd singular suşefini suşeflerini
3rd singular suşefini suşeflerini
1st plural suşefimizi suşeflerimizi
2nd plural suşefinizi suşeflerinizi
3rd plural suşeflerini suşeflerini
Dative
Singular Plural
1st singular suşefime suşeflerime
2nd singular suşefine suşeflerine
3rd singular suşefine suşeflerine
1st plural suşefimize suşeflerimize
2nd plural suşefinize suşeflerinize
3rd plural suşeflerine suşeflerine
Locative
Singular Plural
1st singular suşefimde suşeflerimde
2nd singular suşefinde suşeflerinde
3rd singular suşefinde suşeflerinde
1st plural suşefimizde suşeflerimizde
2nd plural suşefinizde suşeflerinizde
3rd plural suşeflerinde suşeflerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular suşefimden suşeflerimden
2nd singular suşefinden suşeflerinden
3rd singular suşefinden suşeflerinden
1st plural suşefimizden suşeflerimizden
2nd plural suşefinizden suşeflerinizden
3rd plural suşeflerinden suşeflerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular suşefimin suşeflerimin
2nd singular suşefinin suşeflerinin
3rd singular suşefinin suşeflerinin
1st plural suşefimizin suşeflerimizin
2nd plural suşefinizin suşeflerinizin
3rd plural suşeflerinin suşeflerinin