szmaciarz

Polish

Etymology

From szmata +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂma.t͡ɕaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕaʂ
• Syllabification: szma‧ciarz

Noun

szmaciarz m pers (female equivalent szmaciara or szmaciarka)

1. (colloquial) ragman, ragpicker

   Synonym: gałganiarz

2. (derogatory) ragamuffin, tatterdemalion

   Synonyms: łachmaniarz, łachmyta, obdartus, obdrapaniec, oberwaniec, obszarpaniec

3. (derogatory) bastard (contemptible man)

Declension

Declension of szmaciarz

	singular	plural
nominative	szmaciarz	szmaciarze
genitive	szmaciarza	szmaciarzów/szmaciarzy
dative	szmaciarzowi	szmaciarzom
accusative	szmaciarza	szmaciarzów/szmaciarzy
instrumental	szmaciarzem	szmaciarzami
locative	szmaciarzu	szmaciarzach
vocative	szmaciarzu	szmaciarze

Related terms

adjectives

• szmaciany
• szmatławy

 

nouns

• szmaciak
• szmacianka
• szmacina
• szmacinka
• szmata
• szmatałajstwo
• szmateczka
• szmateks
• szmatka
• szmatławiec

 

verb

• szmacić impf

 

Further reading

• szmaciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szmaciarz in Polish dictionaries at PWN