toirmeascóir

Irish

Alternative forms

• toirmeascthóir

Etymology

From toirmisc (“prohibit; prevent, hinder”, verb) +‎ -óir (agent noun suffix).

Noun

toirmeascóir m (genitive singular toirmeascóra, nominative plural toirmeascóirí)

1. Synonym of toirmeascaí (“prohibitor; hinderer, obstructor, stonewaller; mischief-maker”)

Declension

Declension of toirmeascóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative toirmeascóir toirmeascóirí Vocative a thoirmeascóir a thoirmeascóirí Genitive toirmeascóra toirmeascóirí Dative toirmeascóir toirmeascóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an toirmeascóir na toirmeascóirí Genitive an toirmeascóra na dtoirmeascóirí Dative leis an toirmeascóir don toirmeascóir leis na toirmeascóirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
toirmeascóir	thoirmeascóir	dtoirmeascóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “toirmeascaí”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN