trahitorius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From trahō (“drag”) + -tōrius.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /tra.hiˈtoː.ri.us/, [t̪rä(ɦ)ɪˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tra.iˈto.ri.us/, [t̪räiˈt̪ɔːrius]
Adjective[edit]
trahitōrius (feminine trahitōria, neuter trahitōrium); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | trahitōrius | trahitōria | trahitōrium | trahitōriī | trahitōriae | trahitōria | |
Genitive | trahitōriī | trahitōriae | trahitōriī | trahitōriōrum | trahitōriārum | trahitōriōrum | |
Dative | trahitōriō | trahitōriō | trahitōriīs | ||||
Accusative | trahitōrium | trahitōriam | trahitōrium | trahitōriōs | trahitōriās | trahitōria | |
Ablative | trahitōriō | trahitōriā | trahitōriō | trahitōriīs | |||
Vocative | trahitōrie | trahitōria | trahitōrium | trahitōriī | trahitōriae | trahitōria |
References[edit]
- trahitorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.