tuğlacı
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish طوغلهجی (tuğlacı, “bricker”), equivalent to tuğla (“brick”) + -cı.
Noun[edit]
tuğlacı (definite accusative tuğlacıyı, plural tuğlacılar)
- bricker, brickmaker, a maker or seller of bricks
Declension[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “tuğlacı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4903