tuzinkowy

Polish

Etymology

From tuzinek +‎ -owy. First attested in 1751–1775.

Pronunciation

• IPA^(key): /tu.ʑiŋˈkɔ.vɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /tu.ʑiŋˈkɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: tu‧zin‧ko‧wy

Adjective

tuzinkowy (not generally comparable, comparative bardziej, superlative najbardziej, derived adverb tuzinkowo)

1. a dime a dozen (not unique)
2. (relational, obsolete, not comparable) dozen

   Synonym: tuzinowy

Declension

Declension of tuzinkowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	tuzinkowy		tuzinkowa	tuzinkowe	tuzinkowi	tuzinkowe
genitive	tuzinkowego		tuzinkowej	tuzinkowego	tuzinkowych
dative	tuzinkowemu		tuzinkowej	tuzinkowemu	tuzinkowym
accusative	tuzinkowego	tuzinkowy	tuzinkową	tuzinkowe	tuzinkowych	tuzinkowe
instrumental	tuzinkowym		tuzinkową	tuzinkowym	tuzinkowymi
locative	tuzinkowym		tuzinkowej	tuzinkowym	tuzinkowych

Derived terms

adjectives

• nietuzinkowy

 

nouns

• tuzinkowość

 

Further reading

• tuzinkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tuzinkowy in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “tuzinkowy”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “tuzinkowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “tuzinkowy”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 174