uderzający

Polish

Etymology

From uderzać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.dɛ.ʐaˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: u‧de‧rza‧ją‧cy

Adjective

uderzający (comparative bardziej uderzający, superlative najbardziej uderzający, derived adverb uderzająco)

1. arresting, gripping, striking

Declension

Declension of uderzający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	uderzający		uderzająca	uderzające	uderzający	uderzające
genitive	uderzającego		uderzającej	uderzającego	uderzających
dative	uderzającemu		uderzającej	uderzającemu	uderzającym
accusative	uderzającego	uderzający	uderzającą	uderzające	uderzających	uderzające
instrumental	uderzającym		uderzającą	uderzającym	uderzającymi
locative	uderzającym		uderzającej	uderzającym	uderzających

Participle

uderzający (active adjectival)

1. active adjectival participle of uderzać

Related terms

verbs

• uderzać
• uderzyć

 

Further reading

• uderzający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uderzający in Polish dictionaries at PWN