uitpluizen

Dutch

Etymology

From uit +‎ pluizen.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

uitpluizen

1. to investigate, to explore, to get to the bottom of

Inflection

Inflection of uitpluizen (strong class 2b, separable)
infinitive	uitpluizen
past singular	ploos uit
past participle	uitgeplozen
infinitive	uitpluizen
gerund	uitpluizen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	pluis uit	ploos uit	uitpluis	uitploos
2nd person sing. (jij)	pluist uit	ploos uit	uitpluist	uitploos
2nd person sing. (u)	pluist uit	ploos uit	uitpluist	uitploos
2nd person sing. (gij)	pluist uit	ploost uit	uitpluist	uitploost
3rd person singular	pluist uit	ploos uit	uitpluist	uitploos
plural	pluizen uit	plozen uit	uitpluizen	uitplozen
subjunctive sing.1	pluize uit	ploze uit	uitpluize	uitploze
subjunctive plur.1	pluizen uit	plozen uit	uitpluizen	uitplozen
imperative sing.	pluis uit
imperative plur.1	pluist uit
participles	uitpluizend	uitgeplozen
1) Archaic.

Inflection of uitpluizen (weak, separable)
infinitive	uitpluizen
past singular	pluisde uit
past participle	uitgepluisd
infinitive	uitpluizen
gerund	uitpluizen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	pluis uit	pluisde uit	uitpluis	uitpluisde
2nd person sing. (jij)	pluist uit	pluisde uit	uitpluist	uitpluisde
2nd person sing. (u)	pluist uit	pluisde uit	uitpluist	uitpluisde
2nd person sing. (gij)	pluist uit	pluisde uit	uitpluist	uitpluisde
3rd person singular	pluist uit	pluisde uit	uitpluist	uitpluisde
plural	pluizen uit	pluisden uit	uitpluizen	uitpluisden
subjunctive sing.1	pluize uit	pluisde uit	uitpluize	uitpluisde
subjunctive plur.1	pluizen uit	pluisden uit	uitpluizen	uitpluisden
imperative sing.	pluis uit
imperative plur.1	pluist uit
participles	uitpluizend	uitgepluisd
1) Archaic.

Anagrams

• pluizen uit