urunk
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
úr + -unk (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
urunk
- first-person plural single-possession possessive of úr
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | urunk | — |
accusative | urunkat | — |
dative | urunknak | — |
instrumental | urunkkal | — |
causal-final | urunkért | — |
translative | urunkká | — |
terminative | urunkig | — |
essive-formal | urunkként | — |
essive-modal | urunkul | — |
inessive | urunkban | — |
superessive | urunkon | — |
adessive | urunknál | — |
illative | urunkba | — |
sublative | urunkra | — |
allative | urunkhoz | — |
elative | urunkból | — |
delative | urunkról | — |
ablative | urunktól | — |
non-attributive possessive - singular |
urunké | — |
non-attributive possessive - plural |
urunkéi | — |