utrotning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

utrota +‎ -ning. Compare German Ausrottung.

Noun

[edit]

utrotning c

  1. eradication, extirpation, extinction

Declension

[edit]
Declension of utrotning 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative utrotning utrotningen utrotningar utrotningarna
Genitive utrotnings utrotningens utrotningars utrotningarnas

Derived terms

[edit]

References

[edit]