vermoeid

Dutch

Etymology

From vermoeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈmui̯t/, /vɛrˈmui̯t/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧moeid
• Rhymes: -ui̯t

Adjective

vermoeid (comparative vermoeider, superlative vermoeidst)

1. tired, exhausted

Inflection

Declension of vermoeid
uninflected	vermoeid
inflected	vermoeide
comparative	vermoeider
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vermoeid	vermoeider	het vermoeidst het vermoeidste
indefinite	m./f. sing.	vermoeide	vermoeidere	vermoeidste
	n. sing.	vermoeid	vermoeider	vermoeidste
	plural	vermoeide	vermoeidere	vermoeidste
definite		vermoeide	vermoeidere	vermoeidste
partitive		vermoeids	vermoeiders	—

Derived terms

• oververmoeid
• vermoeidheid

Participle

vermoeid

1. past participle of vermoeien

Declension

Declension of vermoeid
uninflected	vermoeid
inflected	vermoeide
		positive
predicative/adverbial		vermoeid
indefinite	m./f. sing.	vermoeide
	n. sing.	vermoeid
	plural	vermoeide
definite		vermoeide
partitive		vermoeids