vibratus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

Perfect passive participle of vibrō.

Participle[edit]

vibrātus (feminine vibrāta, neuter vibrātum); first/second-declension participle

  1. shook, agitated, brandished
  2. launched, hurled
  3. threatened
  4. trembled, vibrated, quivered
  5. glimmered, gleamed
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vibrātus vibrāta vibrātum vibrātī vibrātae vibrāta
Genitive vibrātī vibrātae vibrātī vibrātōrum vibrātārum vibrātōrum
Dative vibrātō vibrātō vibrātīs
Accusative vibrātum vibrātam vibrātum vibrātōs vibrātās vibrāta
Ablative vibrātō vibrātā vibrātō vibrātīs
Vocative vibrāte vibrāta vibrātum vibrātī vibrātae vibrāta

Etymology 2[edit]

From vibrō (to vibrate) +‎ -tus (action noun suffix).

Noun[edit]

vibrātus m (genitive vibrātūs); fourth declension

  1. a quivering, tremulous motion
Inflection[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative vibrātus vibrātūs
Genitive vibrātūs vibrātuum
Dative vibrātuī vibrātibus
Accusative vibrātum vibrātūs
Ablative vibrātū vibrātibus
Vocative vibrātus vibrātūs
Descendants[edit]
  • English: vibrate

References[edit]