welwillende
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Etymology[edit]
From Proto-West Germanic *welawilljandī. Equivalent to wel (“well”) + willende (“wishing”).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
welwillende
Declension[edit]
Declension of welwillende — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | welwillende | welwillendu, welwillendo | welwillende |
Accusative | welwillendne | welwillende | welwillende |
Genitive | welwillendes | welwillendre | welwillendes |
Dative | welwillendum | welwillendre | welwillendum |
Instrumental | welwillende | welwillendre | welwillende |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Accusative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Genitive | welwillendra | welwillendra | welwillendra |
Dative | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Instrumental | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Declension of welwillende — Weak
Antonyms[edit]
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Middle English: welwillende