wiceprokurator

Polish

Etymology

From wice- +‎ prokurator.

Pronunciation

• IPA^(key): /vi.t͡sɛp.rɔ.kuˈra.tɔr/
• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: wi‧cep‧ro‧ku‧ra‧tor

Noun

wiceprokurator m pers

1. (law) vice prosecutor

Declension

Declension of wiceprokurator

	singular	plural
nominative	wiceprokurator	wiceprokuratorzy/wiceprokuratory (deprecative)
genitive	wiceprokuratora	wiceprokuratorów
dative	wiceprokuratorowi	wiceprokuratorom
accusative	wiceprokuratora	wiceprokuratorów
instrumental	wiceprokuratorem	wiceprokuratorami
locative	wiceprokuratorze	wiceprokuratorach
vocative	wiceprokuratorze	wiceprokuratorzy

Further reading

• wiceprokurator in Polish dictionaries at PWN