wilczy

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vьlčьjь. By surface analysis, wilk +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvil.t͡ʂɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ilt͡ʂɨ
• Syllabification: wil‧czy

Adjective

wilczy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) wolf; lupine (of, pertaining to, or characteristic of wolves)

Declension

Declension of wilczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wilczy		wilcza	wilcze	wilczy	wilcze
genitive	wilczego		wilczej	wilczego	wilczych
dative	wilczemu		wilczej	wilczemu	wilczym
accusative	wilczego	wilczy	wilczą	wilcze	wilczych	wilcze
instrumental	wilczym		wilczą	wilczym	wilczymi
locative	wilczym		wilczej	wilczym	wilczych

Derived terms

nouns

• wilczura
• wilczy apetyt
• wilczy bilet
• wilczy głód

 

Further reading

• wilczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wilczy in Polish dictionaries at PWN