wycieczkowiec
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From wycieczka (“trip, excursion”) + -owiec.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
wycieczkowiec m inan
Declension[edit]
Declension of wycieczkowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wycieczkowiec | wycieczkowce |
| genitive | wycieczkowca | wycieczkowców |
| dative | wycieczkowcowi | wycieczkowcom |
| accusative | wycieczkowiec | wycieczkowce |
| instrumental | wycieczkowcem | wycieczkowcami |
| locative | wycieczkowcu | wycieczkowcach |
| vocative | wycieczkowcu | wycieczkowce |
Further reading[edit]
- wycieczkowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wycieczkowiec in Polish dictionaries at PWN