wysokościowiec

Polish

Etymology

From wysokość (“height”) +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.sɔ.kɔɕˈt͡ɕɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: wy‧so‧koś‧cio‧wiec

Noun

wysokościowiec m inan

1. high-rise

Declension

Declension of wysokościowiec

	singular	plural
nominative	wysokościowiec	wysokościowce
genitive	wysokościowca	wysokościowców
dative	wysokościowcowi	wysokościowcom
accusative	wysokościowiec	wysokościowce
instrumental	wysokościowcem	wysokościowcami
locative	wysokościowcu	wysokościowcach
vocative	wysokościowcu	wysokościowce

Further reading

• wysokościowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysokościowiec in Polish dictionaries at PWN