zelfgenoegzaam
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From zelf + genoeg + -zaam, perhaps a calque of German selbstgenügsam.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]zelfgenoegzaam (comparative zelfgenoegzamer, superlative zelfgenoegzaamst)
- self-satisfied, smug, complacent (quality of being overly pleased with oneself and one's actions) [from 19th c.]
- Synonym: verwaand
Inflection
[edit]| Declension of zelfgenoegzaam | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | zelfgenoegzaam | |||
| inflected | zelfgenoegzame | |||
| comparative | zelfgenoegzamer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | zelfgenoegzaam | zelfgenoegzamer | het zelfgenoegzaamst het zelfgenoegzaamste | |
| indefinite | m./f. sing. | zelfgenoegzame | zelfgenoegzamere | zelfgenoegzaamste |
| n. sing. | zelfgenoegzaam | zelfgenoegzamer | zelfgenoegzaamste | |
| plural | zelfgenoegzame | zelfgenoegzamere | zelfgenoegzaamste | |
| definite | zelfgenoegzame | zelfgenoegzamere | zelfgenoegzaamste | |
| partitive | zelfgenoegzaams | zelfgenoegzamers | — | |