zgnić

See also: zgnic

Polish

Etymology

From z- +‎ gnić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɡɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕ
• Syllabification: zgnić

Verb

zgnić pf (imperfective gnić)

1. (intransitive) to rot; to decay
2. (intransitive, colloquial) to spend the rest of one's life in prison

   Synonym: sczeznąć

Conjugation

Conjugation of zgnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zgnić
future tense	1st	zgniję			zgnijemy
	2nd	zgnijesz			zgnijecie
	3rd	zgnije			zgniją
	impersonal	zgnije się
past tense	1st	zgniłem, -(e)m zgnił	zgniłam, -(e)m zgniła	zgniłom, -(e)m zgniło	zgniliśmy, -(e)śmy zgnili	zgniłyśmy, -(e)śmy zgniły
	2nd	zgniłeś, -(e)ś zgnił	zgniłaś, -(e)ś zgniła	zgniłoś, -(e)ś zgniło	zgniliście, -(e)ście zgnili	zgniłyście, -(e)ście zgniły
	3rd	zgnił	zgniła	zgniło	zgnili	zgniły
	impersonal	zgnito
conditional	1st	zgniłbym, bym zgnił	zgniłabym, bym zgniła	zgniłobym, bym zgniło	zgnilibyśmy, byśmy zgnili	zgniłybyśmy, byśmy zgniły
	2nd	zgniłbyś, byś zgnił	zgniłabyś, byś zgniła	zgniłobyś, byś zgniło	zgnilibyście, byście zgnili	zgniłybyście, byście zgniły
	3rd	zgniłby, by zgnił	zgniłaby, by zgniła	zgniłoby, by zgniło	zgniliby, by zgnili	zgniłyby, by zgniły
	impersonal	zgnito by
imperative	1st	niech zgniję			zgnijmy
	2nd	zgnij			zgnijcie
	3rd	niech zgnije			niech zgniją
passive adjectival participle		zgniły	zgniła	zgniłe	zgnici	zgniłe
anterior adverbial participle		zgniwszy
verbal noun		zgnicie

Further reading

• zgnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zgnić in Polish dictionaries at PWN