αὐτοκρατείρᾳ

See also: αὐτοκρατείρα and αὐτοκράτειρα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.to.kra.těː.raːi̯/ → /aɸ.to.kraˈti.ra/ → /af.to.kraˈti.ra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.kra.těː.raːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.to.kraˈti.ra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.to.kraˈti.ra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.to.kraˈti.ra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.to.kraˈti.ra/

Noun

αὐτοκρᾰτείρᾳ • (autokrateírāi)

1. dative singular of αὐτοκράτειρα (autokráteira)