δομένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /do.mé.noi̯s/ → /ðoˈme.nys/ → /ðoˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /do.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /doˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðoˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðoˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðoˈme.nis/

Participle

δομένοις • (doménois)

1. masculine/neuter dative plural of δόμενος (dómenos)