δρακόντεος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dra.kón.te.os/ → /ðraˈkon.te.os/ → /ðraˈkon.de.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dra.kón.te.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /draˈkon.te.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðraˈkon.te.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðraˈkon.te.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðraˈkon.de.os/

Adjective

δρᾰκόντεος • (drakónteos) m or f (neuter δρᾰκόντεον); second declension

1. Alternative spelling of δρᾰκόντῐος (drakóntios)

Declension

Second declension of δρᾰκόντεος; δρᾰκόντεον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δρᾰκόντεος drakónteos	δρᾰκόντεον drakónteon		δρᾰκοντέω drakontéō	δρᾰκοντέω drakontéō		δρᾰκόντεοι drakónteoi	δρᾰκόντεᾰ drakóntea
Genitive		δρᾰκοντέου drakontéou	δρᾰκοντέου drakontéou		δρᾰκοντέοιν drakontéoin	δρᾰκοντέοιν drakontéoin		δρᾰκοντέων drakontéōn	δρᾰκοντέων drakontéōn
Dative		δρᾰκοντέῳ drakontéōi	δρᾰκοντέῳ drakontéōi		δρᾰκοντέοιν drakontéoin	δρᾰκοντέοιν drakontéoin		δρᾰκοντέοις drakontéois	δρᾰκοντέοις drakontéois
Accusative		δρᾰκόντεον drakónteon	δρᾰκόντεον drakónteon		δρᾰκοντέω drakontéō	δρᾰκοντέω drakontéō		δρᾰκοντέους drakontéous	δρᾰκόντεᾰ drakóntea
Vocative		δρᾰκόντεε drakóntee	δρᾰκόντεον drakónteon		δρᾰκοντέω drakontéō	δρᾰκοντέω drakontéō		δρᾰκόντεοι drakónteoi	δρᾰκόντεᾰ drakóntea
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δρᾰκοντέως drakontéōs			δρᾰκοντεώτερος drakonteṓteros			δρᾰκοντεώτᾰτος drakonteṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.