κοπάζω

Ancient Greek[edit]

From the root of κόπτω (kóptō, “to beat, strike, cut”) + -άζω (-ázō).

κοπάζω • (kopázō)

Present: κοπᾰ́ζω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κοπᾰ́ζω	κοπᾰ́ζεις	κοπᾰ́ζει	κοπᾰ́ζετον	κοπᾰ́ζετον	κοπᾰ́ζομεν	κοπᾰ́ζετε	κοπᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κοπᾰ́ζω	κοπᾰ́ζῃς	κοπᾰ́ζῃ	κοπᾰ́ζητον	κοπᾰ́ζητον	κοπᾰ́ζωμεν	κοπᾰ́ζητε	κοπᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	κοπᾰ́ζοιμῐ	κοπᾰ́ζοις	κοπᾰ́ζοι	κοπᾰ́ζοιτον	κοπᾰζοίτην	κοπᾰ́ζοιμεν	κοπᾰ́ζοιτε	κοπᾰ́ζοιεν
	imperative		κόπᾰζε	κοπᾰζέτω	κοπᾰ́ζετον	κοπᾰζέτων		κοπᾰ́ζετε	κοπᾰζόντων
		active
infinitive		κοπᾰ́ζειν
participle	m	κοπᾰ́ζων
	f	κοπᾰ́ζουσᾰ
	n	κοπᾰ́ζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκόπᾰζον	ἐκόπᾰζες	ἐκόπᾰζε(ν)	ἐκοπᾰ́ζετον	ἐκοπᾰζέτην	ἐκοπᾰ́ζομεν	ἐκοπᾰ́ζετε	ἐκόπᾰζον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κοπᾰ́σω	κοπᾰ́σεις	κοπᾰ́σει	κοπᾰ́σετον	κοπᾰ́σετον	κοπᾰ́σομεν	κοπᾰ́σετε	κοπᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	κοπᾰ́σοιμῐ	κοπᾰ́σοις	κοπᾰ́σοι	κοπᾰ́σοιτον	κοπᾰσοίτην	κοπᾰ́σοιμεν	κοπᾰ́σοιτε	κοπᾰ́σοιεν
		active
infinitive		κοπᾰ́σειν
participle	m	κοπᾰ́σων
	f	κοπᾰ́σουσᾰ
	n	κοπᾰ́σον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκόπᾰσᾰ	ἐκόπᾰσᾰς	ἐκόπᾰσε(ν)	ἐκοπᾰ́σᾰτον	ἐκοπᾰσᾰ́την	ἐκοπᾰ́σᾰμεν	ἐκοπᾰ́σᾰτε	ἐκόπᾰσᾰν
	subjunctive	κοπᾰ́σω	κοπᾰ́σῃς	κοπᾰ́σῃ	κοπᾰ́σητον	κοπᾰ́σητον	κοπᾰ́σωμεν	κοπᾰ́σητε	κοπᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	κοπᾰ́σαιμῐ	κοπᾰ́σειᾰς, κοπᾰ́σαις	κοπᾰ́σειε(ν), κοπᾰ́σαι	κοπᾰ́σαιτον	κοπᾰσαίτην	κοπᾰ́σαιμεν	κοπᾰ́σαιτε	κοπᾰ́σειᾰν, κοπᾰ́σαιεν
	imperative		κόπᾰσον	κοπᾰσᾰ́τω	κοπᾰ́σᾰτον	κοπᾰσᾰ́των		κοπᾰ́σᾰτε	κοπᾰσᾰ́ντων
		active
infinitive		κοπᾰ́σαι
participle	m	κοπᾰ́σᾱς
	f	κοπᾰ́σᾱσᾰ
	n	κοπᾰ́σᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκόπᾰκᾰ	κεκόπᾰκᾰς	κεκόπᾰκε(ν)	κεκοπᾰ́κᾰτον	κεκοπᾰ́κᾰτον	κεκοπᾰ́κᾰμεν	κεκοπᾰ́κᾰτε	κεκοπᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκοπᾰ́κω	κεκοπᾰ́κῃς	κεκοπᾰ́κῃ	κεκοπᾰ́κητον	κεκοπᾰ́κητον	κεκοπᾰ́κωμεν	κεκοπᾰ́κητε	κεκοπᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	κεκοπᾰ́κοιμῐ, κεκοπᾰκοίην	κεκοπᾰ́κοις, κεκοπᾰκοίης	κεκοπᾰ́κοι, κεκοπᾰκοίη	κεκοπᾰ́κοιτον	κεκοπᾰκοίτην	κεκοπᾰ́κοιμεν	κεκοπᾰ́κοιτε	κεκοπᾰ́κοιεν
	imperative		κεκόπᾰκε	κεκοπᾰκέτω	κεκοπᾰ́κετον	κεκοπᾰκέτων		κεκοπᾰ́κετε	κεκοπᾰκόντων
		active
infinitive		κεκοπᾰκέναι
participle	m	κεκοπᾰκώς
	f	κεκοπᾰκυῖᾰ
	n	κεκοπᾰκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκοπᾰ́κειν, ἐκοπᾰ́κη	ἐκοπᾰ́κεις, ἐκοπᾰ́κης	ἐκοπᾰ́κει(ν)	ἐκοπᾰ́κετον	ἐκοπᾰκέτην	ἐκοπᾰ́κεμεν	ἐκοπᾰ́κετε	ἐκοπᾰ́κεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.