λίποιτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lí.poi̯.te/ → /ˈli.py.te/ → /ˈli.pi.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lí.poi̯.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈli.py.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈli.py.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈli.py.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈli.pi.te/

Verb

λίποιτε • (lípoite)

1. second-person plural aorist active optative of λείπω (leípō)