μαραντικός

Ancient Greek

Etymology

From μᾰ́ρᾰνσῐς (máransis, “dying or fading away”, noun) +‎ -ῐκός (-ikós, “-ic”, adjectival suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ma.ran.ti.kós/ → /ma.ran.tiˈkos/ → /ma.ran.diˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.ran.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.ran.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.ran.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.ran.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.ran.diˈkos/

Adjective

μᾰρᾰντῐκός • (marantikós) m (feminine μᾰρᾰντῐκή, neuter μᾰρᾰντῐκόν); first/second declension

1. wasting away
2. withered

Inflection

First and second declension of μᾰρᾰντῐκός; μᾰρᾰντῐκή; μᾰρᾰντῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μᾰρᾰντῐκός marantikós	μᾰρᾰντῐκή marantikḗ	μᾰρᾰντῐκόν marantikón		μᾰρᾰντῐκώ marantikṓ	μᾰρᾰντῐκᾱ́ marantikā́	μᾰρᾰντῐκώ marantikṓ		μᾰρᾰντῐκοί marantikoí	μᾰρᾰντῐκαί marantikaí	μᾰρᾰντῐκᾰ́ marantiká
Genitive		μᾰρᾰντῐκοῦ marantikoû	μᾰρᾰντῐκῆς marantikês	μᾰρᾰντῐκοῦ marantikoû		μᾰρᾰντῐκοῖν marantikoîn	μᾰρᾰντῐκαῖν marantikaîn	μᾰρᾰντῐκοῖν marantikoîn		μᾰρᾰντῐκῶν marantikôn	μᾰρᾰντῐκῶν marantikôn	μᾰρᾰντῐκῶν marantikôn
Dative		μᾰρᾰντῐκῷ marantikôi	μᾰρᾰντῐκῇ marantikêi	μᾰρᾰντῐκῷ marantikôi		μᾰρᾰντῐκοῖν marantikoîn	μᾰρᾰντῐκαῖν marantikaîn	μᾰρᾰντῐκοῖν marantikoîn		μᾰρᾰντῐκοῖς marantikoîs	μᾰρᾰντῐκαῖς marantikaîs	μᾰρᾰντῐκοῖς marantikoîs
Accusative		μᾰρᾰντῐκόν marantikón	μᾰρᾰντῐκήν marantikḗn	μᾰρᾰντῐκόν marantikón		μᾰρᾰντῐκώ marantikṓ	μᾰρᾰντῐκᾱ́ marantikā́	μᾰρᾰντῐκώ marantikṓ		μᾰρᾰντῐκούς marantikoús	μᾰρᾰντῐκᾱ́ς marantikā́s	μᾰρᾰντῐκᾰ́ marantiká
Vocative		μᾰρᾰντῐκέ marantiké	μᾰρᾰντῐκή marantikḗ	μᾰρᾰντῐκόν marantikón		μᾰρᾰντῐκώ marantikṓ	μᾰρᾰντῐκᾱ́ marantikā́	μᾰρᾰντῐκώ marantikṓ		μᾰρᾰντῐκοί marantikoí	μᾰρᾰντῐκαί marantikaí	μᾰρᾰντῐκᾰ́ marantiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μᾰρᾰντῐκῶς marantikôs				μᾰρᾰντῐκώτερος marantikṓteros				μᾰρᾰντῐκώτᾰτος marantikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → New Latin: maranticus
  • → English: marantic

References

• “μαραντικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press