ψιλότητι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psiː.ló.tɛː.ti/ → /psiˈlo.ti.ti/ → /psiˈlo.ti.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psiː.ló.tɛː.ti/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psiˈlo.te̝.ti/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psiˈlo.ti.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psiˈlo.ti.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psiˈlo.ti.ti/

Noun

ψῑλότητῐ • (psīlótēti) f

1. dative singular of ψῑλότης (psīlótēs)
   • For quotations using this term, see Citations:ψιλότητι.