արթ-
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
Either from Proto-Indo-European *pr̥tʰ-, whence հարթնում (hartʻnum), or from Proto-Indo-European *ar-tʰ-, from *h₃er- (“to move, to stir; to rise, to spring”), whence Ancient Greek ἐρέθω (eréthō) with a similar extension.[1][2]
Root[edit]
արթ- • (artʻ-)
Derived terms[edit]
- արթմնի (artʻmni)
- արթնաբար (artʻnabar)
- արթնագոյն (artʻnagoyn)
- արթնական (artʻnakan)
- արթնամիտ (artʻnamit)
- արթնանամ (artʻnanam)
- արթնաչեայ (artʻnačʻeay)
- արթնեայ (artʻneay)
- արթնութիւն (artʻnutʻiwn)
- արթուն (artʻun)
- արթունագնաց (artʻunagnacʻ)
- դժուարարթուն (džuarartʻun)
- զարթիմ (zartʻim)
- զարթխում (zartʻxum)
- զարթմնի (zartʻmni)
- զարթնական (zartʻnakan)
- զարթնանամ (zartʻnanam)
- զարթնում (zartʻnum)
- զարթումն (zartʻumn)
- զարթուն (zartʻun)
- զարթուցանեմ (zartʻucʻanem)
- զարթուցիչ (zartʻucʻičʻ)
- զարթուցումն (zartʻucʻumn)
- զարթչիմ (zartʻčʻim)
- ծանրարթուն (canrartʻun)
- կագազարթոյց (kagazartʻoycʻ)
- մակազարթուցանեմ (makazartʻucʻanem)
- յարթմնի (yartʻmni)
- պատերազմազարթոյց (paterazmazartʻoycʻ)
References[edit]
- ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 38–39
- ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971) “արթ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume I, Yerevan: University Press, pages 313–314