ἀγγαρευσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈso.me.nos/ → /aŋ.ɡa.refˈso.me.nos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.rewˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈso.me.nos/

Participle

ἀγγαρευσόμενος • (angareusómenos) m (feminine ἀγγαρευσομένη, neuter ἀγγαρευσόμενον); first/second declension

1. future middle participle of ἀγγαρεύω (angareúō)

Inflection

First and second declension of ἀγγαρευσόμενος; ἀγγαρευσομένη; ἀγγαρευσόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγγαρευσόμενος angareusómenos	ἀγγαρευσομένη angareusoménē	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon		ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā	ἀγγαρευσομένω angareusoménō		ἀγγαρευσόμενοι angareusómenoi	ἀγγαρευσόμεναι angareusómenai	ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena
Genitive		ἀγγαρευσομένου angareusoménou	ἀγγαρευσομένης angareusoménēs	ἀγγαρευσομένου angareusoménou		ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin	ἀγγαρευσομέναιν angareusoménain	ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin		ἀγγαρευσομένων angareusoménōn	ἀγγαρευσομένων angareusoménōn	ἀγγαρευσομένων angareusoménōn
Dative		ἀγγαρευσομένῳ angareusoménōi	ἀγγαρευσομένῃ angareusoménēi	ἀγγαρευσομένῳ angareusoménōi		ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin	ἀγγαρευσομέναιν angareusoménain	ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin		ἀγγαρευσομένοις angareusoménois	ἀγγαρευσομέναις angareusoménais	ἀγγαρευσομένοις angareusoménois
Accusative		ἀγγαρευσόμενον angareusómenon	ἀγγαρευσομένην angareusoménēn	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon		ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā	ἀγγαρευσομένω angareusoménō		ἀγγαρευσομένους angareusoménous	ἀγγαρευσομένᾱς angareusoménās	ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena
Vocative		ἀγγαρευσόμενε angareusómene	ἀγγαρευσομένη angareusoménē	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon		ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā	ἀγγαρευσομένω angareusoménō		ἀγγαρευσόμενοι angareusómenoi	ἀγγαρευσόμεναι angareusómenai	ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγγαρευσομένως angareusoménōs				ἀγγαρευσομενώτερος angareusomenṓteros				ἀγγαρευσομενώτᾰτος angareusomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.