ἕκτα

See also: έκτα and ἔκτα

Ancient Greek

Pronunciation

Feminine dual forms:

 

• IPA^(key): /hék.taː/ → /ˈek.ta/ → /ˈek.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hék.taː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)ek.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈek.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈek.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈek.ta/

Neuter plural forms:

 

• IPA^(key): /hék.ta/ → /ˈek.ta/ → /ˈek.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hék.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)ek.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈek.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈek.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈek.ta/

Adjective

ἕκτᾱ • (héktā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of ἕκτος (héktos)

ἕκτᾰ • (hékta)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of ἕκτος (héktos)